Op 15 augustus wordt de capitulatie van Japan herdacht. Daarmee kwam een einde aan 3½ jaar gevangenkampen in het voormalig Nederlands -Indië. Fysiek vrij, maar levenslang beïnvloed door de ingrijpende ervaringen. Die naarmate men ouder wordt vaak meer aandacht vragen. Ook bij de generaties daarna blijft die invloed vaak voelbaar.

In 3 bijeenkomsten kunnen ervaringen worden gedeeld, situaties getekend en leemten opgevuld.

​

Na de bevrijding volgde een verwarrende tijd. Van een echte bevrijding was nog geen sprake…Wat verdrongen wordt, kan niet vergeten worden.

​

‘Hij loopt naar de kamppoort, daar staat een Japanse soldaat die hem vraagt waar hij naar toe gaat. Hij zegt alle Japanse woorden die hij als kind geleerd heeft: welkom, goedendag, hiep hiep hoera voor de keizer…. De soldaat begint te lachen en duwt hem terug in de richting vanwaar hij gekomen is. Maar het kind heeft de kamppoort open zien staan en denkt: ooit, ooit loop ik door die poort gewoon het kamp uit. Ooit ben ik niet meer gevangen, ooit…ooit…. Maar daarna ben ik nooit meer niet gevangen geweest.’

Brouwers J. (2000) De zondvloed. 

                                        

Veel mensen die als kind in een Japans gevangenkamp zaten, krijgen last van hun herinneringen. Niemand had in de gaten dat de kinderen alles gezien, gehoord en gevoeld hebben maar ze hebben alles als een spons in zich opgenomen. 

Dondorp W. (2017)

De klachten die hierdoor kunnen ontstaan worden veroorzaakt doordat bij het ouder worden het afweersysteem in mindere mate in staat is om allerlei gevoelens en beelden die men met zich meedraagt af te weren. Gevoelens die zich onbewust uiten in onduidelijke psychische of fysieke klachten. En vaak ook de generaties daarna beïnvloeden.

​

Het lucht op om over deze ervaringen te praten en te tekenen. Op deze manier kunnen de beelden begrepen en doorvoeld worden en een plaats krijgen in de levensgeschiedenis. Hierdoor wordt de beïnvloeding in het dagelijks leven verminderd.

 

De onvoorstelbare werkelijkheid waarin zowel de kinderen en hun moeders als de vaders en jongens zich in de kampen bevonden is alleen te vatten in een concrete reconstructie tot in de kleinste details.
Men kan alleen rouwen als men weet. In het weten zijn de oud- kampkinderen en hun moeders en vaders weer aanwezig en krijgen zij een stem in de vorm van verhalen waarin weten en niet weten met elkaar vervlochten zijn.

Ubbels J.(2018)

­­­­­­­­­­­­

 

In 3 bijeenkomsten kan een ieder over zijn ervaringen praten, situaties tekenen en leemten opvullen. De tekening van een bepaald beeld en de associaties daarbij, laten weer een andere laag zien dan het bekende verhaal. Het lot mag er zijn en steeds meer een plaats krijgen.

 

Voor wie?

Voor oorlogsgetroffenen die ingrijpende ervaringen meemaakten in de Japanse gevangenkampen en de tweede en derde generatie die hier door wordt beïnvloed.

 

Aanmelden: Aanmelden kan met een e-mail met naam en telefoonnummer, naar ppch.heemstede@gmail.com 

​

Data en tijd: Woensdagochtend 5, 12 en 19 augustus, van 10:00 t/m 13:00 uur

​

Locatie: Chrysanthemumlaan 2, Heemstede

​

Kosten:  € 150, -

U ontvangt na aanmelding een factuur

 

Deze ochtenden worden gegeven door Wanda Dondorp. Zij is GZ-psycholoog en Onderwijskundig Pedagoog (BIG) NIP/NVGZP/VvAA en heeft een boek geschreven over de ervaringen van twee mensen die als kind in een Japans kamp hebben gezeten en de gevolgen met behulp van Tekenanalyse in therapie een plaats hebben gegeven, ‘Getekend Lot’.

                                                                         

Hebt u vragen of twijfelt u of u zich op wil geven, dan kunt u altijd contact opnemen: wdondorp@hetnet.nl of telefonisch: 023-5282290

 

Literatuur (facultatief)

 Vrij naar tekst op pagina 288 van Brouwers J. (2000). 'De zondvloed'(10e druk). Den Haag: Pandora.

’Getekend lot' Dondorp W, (2017) PPCH Heemstede, 

 Ubbels J. 2018. ‘Hans Keilson  Een oproep tot reflectie’. Tijdschrift voor psychoanalyse. Nr. 2